vrijdag 14 oktober 2011

Keeping your donors – hoe gaat dat?



Keeping your donors, hoe gaat dat? Daarover ging de tweedaagse masterclass die EthiCom deze week organiseerde in Brussel. Referenten Simone Joyaux en Tom Ahern schudden hevig aan de boom en gaven menig fondsenwerver heel wat stof om over na te denken.

De 4 essentiële relaties
Simone had het over de 4 relaties die van fundamenteel belang zijn voor elke non-profit organisatie: intern, de gemeenschap rondom, de schenkers, de vrijwilligers. Wil je fondsenwerving op een hoger niveau tillen in je organisatie, breng dan deze vier relaties in kaart. En plaats jezelf te midden van deze relaties. Klopt, dachten wij!

Weg uit het donkere hoekje
Want is de job van een fondsenwerver vandaag niet vaak en zeer eenzaam beroep? Ergens in een hoekje cijfers moeten behalen die je out of the blue voorgeschoteld krijgt?  En op de raad van bestuur mag je alleen verschijnen wanneer je op het matje geroepen wordt. Terwijl de anderen in je organisatie bezig zijn met ‘inhoudelijk’ werk en jouw veel te emotionele bedelbrieven hekelen. Maar ja, het geld moet van ergens komen….

Systeemdenken
Keer het tij zelf, was Simone haar oproep aan de aanwezige fondswervers. Met als insteek het systeemdenken. Dat zegt dat in een systeem (bv. je organisatie) alles en iedereen zijn plaats heeft en met elkaar verbonden is. Hier komt Simone met de 4 essentiële relaties op de proppen. En zegt: verbind ze en doe er iets mee. Zo bekeken, krijgt fondsenwerving, krijgen schenkers, een heel nieuwe betekenis voor je management, je collega’s. En welke rol kan je raad van bestuur spelen? Door zelf al deze verbindingen te maken geef je jezelf als fondsenwerver en strategische plaats in de organisatie.

Hou werkelijk van hen
Met die insteek was dan ook Tom’s  boodschap op dag twee te begrijpen: “Overstelp je schenker met liefde en het geld zal binnen stromen”. Op z’n Amerikaans geformuleerd en voor ons vertaald betekent dat zo veel als: Kijk naar elke schenker als iemand die onmisbaar is voor je organisatie, die via zijn/haar gift uiting geeft aan zijn/haar waarden en van daaruit iets wil veranderen in deze wereld. Spreek hem/haar zo aan. Als een schenker dat voelt geeft hij/zij graag. Niet één keer, maar elke keer opnieuw. Zolang je erin slaagt die relatie te onderhouden. Anders gezegd: de kracht van positieve communicatie!

Authentiek
Maar wordt het dan niet allemaal te emotioneel? Geefmotivaties, waarden zijn pure emotie, zo luidt Tom zijn antwoord. De enige rationele overweging die iemand misschien maakt, gaat over het bedrag dat hij/zij wil of kan geven. Volgens Tom kan het nooit té emotioneel worden. Zolang je basisintentie klopt: dat je de schenker echt graag ziet als een onmisbaar iemand voor de organisatie. En niet als een geldautomaat die je morgen zomaar door een andere geldautomaat kan vervangen.

Emotie is geen manipulatie
Dat heeft volgens Tom niets te maken met emotionele manipulatie. Het is puur een verhaal van gedeelde waarden en motivaties. Eén dat uitmondt in welk onrecht je allebei de wereld uit wil helpen. Benoem dat. Honger, leven met een handicap, gelijke rechten voor mannen en vrouwen, dierenwelzijn…. Wat is dat? Hoe ziet het eruit? Hoe voelt dat? Voor wie? En hoe voelt het als het weg is? Wat komt er in de plaats? Vertel aan je schenker hoe je dat samen kan waarmaken: hij/zij als schenker samen met jou en je collega’s in je organisatie.

Gun hen hun plaats
En als je het echt meent, zo sloot Tom zijn betoog af, doe dat dan op een geïntegreerde manier. Niet alleen met af en toe een overschrijvingsformulier. Laat de schenker voelen dat je waardeert wat hij doet, en dat hij echt een onderdeel is van het werk van je organisatie. Bedank hem en gun hem zijn plaats. Bij elk contactmoment: via persoonlijke brieven, op de website, via nieuwsbrieven,… geef hem/haar een prominente plaats.

Geen tijd? Probeer dit alvast: bel elke dag één schenker om dank u te zeggen en vraag of je nog iets voor hem kan doen….. En kijk wat er gebeurt.

Katleen Vandriessche


Spreek met je publiek

Gisteren Wouter van Besien in Terzake op Canvas. Groen! uit regeringsonderhandelingen geschopt. Beetje sneu. Wouter verdedigt zijn zaak wel goed. Maar wat ik mis als zo'n politieker zich zit te verdedigen in een TV-studio: een appél aan het publiek. Heel het discours is zo vanuit de partijlogica gedacht, terwijl het toch om de kiezer, de burger zou moeten draaien. Wat mis ik als kiezer doordat Groen! er niet meer bij is, dat wil ik horen.

zaterdag 8 oktober 2011

Lichtheid van journalistiek

In De Morgen van 6 oktober een artikel van Sue Somers in het kader van de splitsing van het gerechtelijk arondissement BHV. Titel: "Brussels advocaat: Voor een Vlaamse rechter pleit ik anders". De mening en ervaringen van één advocaat in Brussel over omgaan met Vlaamstalige en Franstalige rechters en rechtbanken. Wat is de waarde van zo'n artikel en wat probeert de journalist aan te tonen? Is er werkelijk een verschil tussen 'Vlaamse' en 'Franstalige' rechtspraak? Als illustratie bij een meer onderbouwd artikel over die verschillen, zou ik zo'n persoonlijk verhaal kunnen begrijpen. Maar op zichzelf, betekent het niets.