woensdag 22 februari 2006

Een Standaard voor onzin


Weer een staaltje boeiende journalistiek. In DS Online van 21 februari 06. In de 'headlines' een bericht over 'Topmanagers verkiezen boek boven film'. Journalist haalt een spectaculair resultaat uit de jaarlijkse 'UPS Europe Business Monitor'. Wat komen te weten? Topmanagers lezen maandelijks een boek en gaan acht maal per jaar naar de bioscoop! Welk boek? Welke films? Geen flauw idee.
Ah ja, en ook nog, 70% van de Europese topmanagers ontbijt thuis. Wat eten ze? Om hoe laat? Samen met vrouw en kinderen ...? Vele interessante vragen mogelijk, maar gesteld werden ze blijkbaar niet. Bladvulling dus, snel verdiende kopij ...

vrijdag 3 februari 2006

Belgie Logistiek


België logistiek – een visie voor een toekomstig België

Ives Leterme zoekt een visionair project voor Vlaanderen. En Verhofstadt een voor België. OK, hij heeft zijn 10 werven. Maar bouwen in het wilde weg, dat leidt tot chaos en vroeg of laat tot zonevreemde gebouwen. Verhofstadt wil bijvoorbeeld 200.000 jobs creëren? Een mooie ambitie, maar vanuit welk kader doen we dat, en hoe vermijden we dat de jobs die we vandaag creëren, morgen alweer verdwijnen ...?
De vraag is dus eerst en vooral, waarom, hoe en waar bouwen we?

Enige tijd geleden schrok ik op bij het nieuws dat de A16, waar ik in Bornem vlakbij woon, tot volwaardige autosnelweg zou worden omgetoverd, met heuse op en afritritten. Kruispunten met verkeerslichten die toelaten om van de ene deelgemeente naar de andere over te steken, zouden zo veel mogelijk verdwijnen. Dat alles met als argumentatie: België als transitland moet het hebben van zijn logistiek, daar hangt onze economische toekomst van af, dus hebben we snelle wegen en korte verbindingen nodig en daar moet alles voor wijken ...

Een autostrade door je achtertuin, voor elk weldenkend mens betekent het een nachtmerrie. Maar als we even doordenken, is ’België Logistiek’ niet alleen een mooie slogan, het is een mooi toekomstconcept om ons land naar de 22ste eeuw te leiden met behoud en zelfs uitbreiding van onze welvaart.

Zowel vanuit beleids- als vanuit communicatieoogpunt, is zo’n concept uitermate belangrijk. Het geeft een focus die duidelijk maakt waar de inspanningen naartoe moeten, geeft tegelijk de aanzet om een aantal problematieken op andere manieren te benaderen en maakt het mogelijk een begeesterende communicatie op te bouwen, denk maar aan het Flanders Technology-concept van destijds. Kortom, het vormt het canvas voor een masterplan richting 22ste eeuw.

‘België Logistiek’, wat kan dat immers allemaal betekenen? Uiteraard verplicht het ons na te denken over onze in- , door- en uitvoerinfrastructuur: hoe trekken we zoveel mogelijk goederen- en mensentrafiek naar ons toe en hoe transporteren we die zo efficiënt mogelijk? Die oefening verplicht ons te investeren in en know how te ontwikkelen op het vlak van wegenbouw, maar ook van haven-, spoor-, waterwegen- en luchtvaartinfrastructuur. Hoe vermijden we bijvoorbeeld dat sneeuw of hevige regenval onze wegen onberijdbaar maakt, of dat vrieskou ons treinverkeer plat legt, om maar iets te zeggen?
Maar, en vooral dat is belangrijk, zonder twijfel leidt het ook tot nieuwe transportconcepten (lange afstandtransportbanden bijvoorbeeld of vrachtvervoer per helikopter of, waarom niet, de “Startrek dematerialisatie” ...).

Politieke discussies over snelheidsbeperkingen voor vrachtwagens of de uitbreiding van Zaventem, nachtvluchten, de inplanting van containerdokken, het opofferen van dorpen aan opslag- en overslaginfrastructuur ... komen plotseling in een heel ander daglicht te staan en vormen geen op zich staande problemen meer, maar deel van een groots meesterplan ...

‘België Logistiek’ verplicht ons samen na te denken over opslag- en overslagmethoden, over voorraadbeheer, over nieuwe manieren van just-in-time leveren ...

Onder impuls van ‘België Logistiek’ wordt ons land een expert in mobiliteit. We denken dieper na over hoe we onze mobiliteit uitbouwen, hoe we files vermijden, hoe we alle mogelijke transportmiddelen een optimale plaats geven, rekening houdend met milieu, mensen, maximale tewerkstelling ...
Onder de slogan ‘Iedereen mobiel’ wordt zich verplaatsen zelfs voor mensen met een handicap, voor blinden en hoogbejaarden ... de meest evidente zaak, met originele oplossingen waar de hele wereld komt naar kijken ...

We gaan immers doorgedreven vragen stellen: Waarom hebben we bijvoorbeeld geen fietspaden langs de autostrade? Waarom is het ongewoon met de fiets op de trein te stappen? Waarom rijden we niet met gokarts in de stad? Waarom zijn fietspaden niet overdekt? .... Hoe verzoenen we mobiliteit, milieukwaliteit en zuinig energiebeleid ...? Hoe verzoenen we een mobiel land met rust? Hoe zorgen we ervoor dat een vrachtwagenchauffeur ’s ochtends fris in zijn wagen kruipt? Hoe zorgen we voor een hoffelijk verkeer dat vlot verloopt? Hoe maken we een vrachtwagen met twee chauffeurs rendabel ... ?

‘België logistiek’ geeft aanleiding tot nieuwe research, ontwikkeling van nieuwe technologie .... De informatiesnelweg en de digitale communicatietechnologie wordt door Belgische onderzoekers onder handen genomen en verbeterd ... Ons onderwijssysteem krijgt nieuwe impulsen en brengt ‘logistiek bewuste’ mensen voort ...

De invloed van ‘België Logistiek’ laat zich ook op sociaal en sociologisch vlak gelden. Het concept houdt immers in dat België per definitie een kruispunt van mensen en culturen moet zijn. Meer en ‘vreemdere’ mensen zijn voor kortere of langere tijd bij ons aanwezig. Hoe onthalen we die? Welke infrastructuur hebben we voor hen ter beschikking? Hotels, slaapgelegenheid langs autostrades ...? Moeten truckers in hun trucks overnachten? Kunnen wegparkings bewaakt worden ...? Hoe spelen we in op voedingsgewoonten, op woonculturen, op communicatiemogelijkheden ...? Talen zullen plotseling nog belangrijker worden in ons onderwijs ...

‘België Logistiek’ geeft zelfs een impuls aan ons cultuurleven. Het recente initiatief van vijf musea en een kunstgalerie in West- en Oost-Vlaanderen tonen de weg. Het werd in De Standaard van 27 januari aangekondigd als ‘Moderne kunst aan de oevers van de E17’ en biedt een folder aan die per afrit langs de E17 aangeeft welk museum of galerie zich in de buurt bevindt ...

Op dezelfde manier leidt ‘België Logistiek’ tot logische beleidsbeslissingen in bijvoorbeeld de sportsector. Het ligt voor de hand dat onze beleidsverantwoordelijken de schaarse middelen dan in eerste instantie investeren in ‘mobiliteitssporten’, waarin we sowieso in een aantal gevallen al erg goed zijn: wielrennen, hard- en langlopen, rally- en formule 1 ...

Kortom, mits enige creativiteit valt een concept als ‘België Logistiek’ op vele verschillende terreinen van onze samenleving toe te passen als een motiverend en richting gevend project.

Meteen geeft ‘België Logistiek’ ook de gelegenheid om ons land opnieuw en sterker als centrum van Europa, ja zelfs als centrum van de wereld te positioneren. Onder impuls van ‘België Logistiek’ bouwen we immers een wereldwijde reputatie op van een land dat in staat is producten, diensten en mensen op de meest efficiënte manier naar eender welke plaats in de wereld te krijgen, rekening houdend met milieu- en sociale omstandigheden, en slagen er daardoor in tewerkstelling te scheppen en vooruitgang te creëren.

Beste Yves, best Guy, waar wachten jullie nog op?

donderdag 2 februari 2006

Lauwe in de mist


Veel te doen over de "kinderhinder" in Lauwe tegenwoordig. Vandaag een reportage op Canvas. Lauwe in de mist, blijkbaar na een betoging maar op een stille dag. Wat beelden van huizen en speeltuigen met zwarte vlaggen, een grappige oude meneer die recht voor de raap zijn gedacht zei. Voorzichtige broodkopers en bakkerin ... en de advocaat van de 'klagers' ... een sfeerbeeld dus. Was het informatief? Zijn we meer te weten gekomen over de motieven van de klagers? Ov er wat er werkelijk in Lauwe aan de hand is? En vooral, nu dit zo'n proporties aangenomen heeft, hoe gaan ze dat ginder in Lauwe oplossen? Koelen zonder blazen? En de frustraties dus langzaam laten etteren? Nu al buren die elkaar niet meer bekijken of groeten. Moet dat zo blijven verder kabbelen? Of is er een kordate burgemeester, of priester of buurtcomité dat een bemiddelings- of verzoenings poging opzet? En zoniet, zou dat dan toch nie tmoeten gebeuren? Dat - nochtans relevant voor vele plaatsen in Vlaanderen - kwamen we in Terzake dus niet te weten.
Misschien binnenkort eens in een SAM-aflevering. Achteraf meewarig becommentarieerd door een cynisch waarnemer ...