Een
school in Blankenberge rekent zijn leerlingen 40 cent stoelgeld aan als ze over
de middag in de eetzaal vertoeven en er niets kopen, zo lees ik in De Morgen
van 20 oktober 06. Discussie tussen katholieke net en Gemeenschapsonderwijs.
Mag wel, mag niet ... Maar wat is de bedoeling van de maatregel? Volgens de
directrice van de school wil ze met de heffing van 'stoelgeld' de leerlingen
stimuleren om een appel, yohgurt of soep te kopen, met het oog op de gezondheid
van de leerlingen. De maatregel zou dus een onderdeel van een campagne voor
gezonde eetgewoonten zijn? Of dat inderdaad zo is, valt uit het artikel niet op
te maken. in elk geval, wanneer dergelijke maatregel niet gekaderd is in een
bredere communicatie, lijkt ze wel nuttig om geld op te brengen voor de school,
maar de eetgewoonten van de leerlingen zullen er wellicht niet door veranderen.
Zolang leerlingen niet overtuigd zijn dat het eten van fruit voordelig is voor
hun gezondheid, zullen ze misschien wel een appel kopen om aan het stoelgeld te
ontsnappen (op voorwaarde dat de appel goedkoper is dan het stoelgeld ... ook dat
is niet duidelijk uit het artikel), maar zullen ze die appel ook opeten of
zullen ze later ook meer geneigd zijn een appel te eten? Misschien net niet,
want ze denken met afkeer terug aan al die appels die ze onder dwang hebben
opgegeten .... Iemand een 'boete' opleggen, daar komt het toch op neer, is een
bestreffende maatregel, dus om bepaald gedrag af te leren, niet om positief
gedrag te stimuleren ... Wil je positief gedrag uitlokken en verankeren in de
psyché van je doelpubliek, is het belangrijker te belonen en goed te
communiceren over te verwachten voordelen ... Het effect waar de school anders
kan op rekenen, is dat leerlingen de refter gaan vermijden ....
